Καλλικράτης και ΑΕΙ - ΤΕΙ

Διαβάζοντας το παρακάτω δημοσίευμα του Ριζοσπάστη, μου έρχεται στο νου μια ανατρεπτική σκέψη: Και γιατί να μην γίνει αυτό που ετοιμάζει το ΠΑΣΟΚ (ή απεργάστηκε η ΝΔ); άλλωστε έτσι που πληθωρίστηκε η ανώτατη εκπαίδευση για να αποκτήσουν αξία τα πτυχία πρέπει, ούτως ή άλλως, να διαβαθμιστούν για να υπάρχει κάποιος διαχωρισμός, αφού η πορεία προς τις ποικίλες εξειδικεύσεις απαιτεί κάτι τέτοιο. Επιπλέον η "τρισκατάρατη" εισδοχή των επιχειρήσεων, που θ' ασκούν ασφυκτικό έλεγχο στην ανώτατη παιδεία, είναι κάτι το οποίο έχει εδώ και καιρό γίνει, αλλά εθελοτυφλούμε.
Ας παραδεχθούμε πια πως από τη στιγμή που το υπάρχον σύστημα έχει βαλτώσει, πρέπει να γίνουν αλλαγές, που μοιάζουν ριζικές, για να δοκιμαστούν και νέα συστήματα.
Εκεί που θα συμφωνήσω με το άρθρο του "Ρίζου" είναι πως πρέπει να δοθεί προσοχή στα εργασιακά και στα ανταποδοτικά οφέλη για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Ιδού το βασικό απόσπασμα του άρθρου:

Το επιχειρηματικό Πανεπιστήμιο

Με το Νόμο-Πλαίσιο της ΝΔ που θεμελίωσε το επιχειρηματικό Πανεπιστήμιο, το Νόμο του ΠΑΣΟΚ για την ψευτο-ανωτατοποίηση των ΤΕΙ, την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής Οδηγίας 36/2005 που αναγνωρίζει τα κολέγια, τον επικείμενο Νόμο του ΠΑΣΟΚ (με άξονα την οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια) και το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων που περνά από τη Διά Βίου Μάθηση διαμορφώνεται ο «Ενιαίος Χώρος της Ανώτατης Εκπαίδευσης», με βάση τη στρατηγική της ΕΕ.

Στόχος να συμβάλει αποφασιστικά η τριτοβάθμια εκπαίδευση στην κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, παράγοντας φτηνό επιστημονικό δυναμικό, εξειδικευμένο και ευέλικτο από κλάδο σε κλάδο και από χώρα σε χώρα, εκεί που το χρειάζεται το κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, η τριτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει να λειτουργήσει σε μια μεγάλη ενιαία αγορά εκπαιδευτικών και ερευνητικών προϊόντων, όπου το κεφάλαιο επενδύει, για το κέρδος, την αναπαραγωγή των αξιών του, της κυριαρχίας του.

• Σε αυτό το χώρο θα μοιράζονται διαβαθμισμένα πτυχία που αντιστοιχίζονται με το ξεθεμελίωμα των συλλογικών συμβάσεων, στις πολλές και διαφοροποιημένες σχέσεις εργασίας, το φτηνό εργατικό δυναμικό. Δε θα δίνονται ενιαία πτυχία, αλλά ατομικά «ανοιχτά» προγράμματα σπουδών ανάλογα με τις στοχεύσεις του κεφαλαίου, για να γίνεται ο απόφοιτος πιο «ανταγωνιστικός» στην αγορά εργασίας, θα πουλούν μεταπτυχιακά πακέτα αγοράς σε Ελληνες και ξένους φοιτητές με τσουχτερά δίδακτρα. Και, φυσικά, θα παρέχεται «αριστεία» για μια μικρή ελίτ, βάσει αξιολογήσεων με τα στάνταρ των επιχειρήσεων.
• Οι ίδιες οι επιχειρήσεις μπαίνουν ως επενδυτές - χορηγοί σε πανεπιστημιακές έδρες και προγράμματα έρευνας, θα ασκούν διδακτικό και ερευνητικό έργο.
• Η «διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια» φέρνει την άρση και των τελευταίων εμποδίων για τη δημιουργία της πανεπιστημιακής αγοράς (διοίκηση από τις επιχειρήσεις).
• Με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων περιγράφονται τα προσόντα και οι δεξιότητες του κάθε αποφοίτου. Το πτυχίο δεν είναι η μοναδική προϋπόθεση για την πρόσβαση στο επάγγελμα. Απαιτούνται ήδη και θα γενικευτούν οι άδειες άσκησης επαγγέλματος με νέες εξετάσεις - ταξικά φίλτρα, σεμινάρια και πιστοποιητικά κατάρτισης. Οι επιχειρήσεις, χωρίς σπατάλη χρόνου και χρήματος, θα βρίσκουν το προσωπικό που έχουν ανάγκη.
• Εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό είναι ήδη σε μεγάλο ποσοστό συμβασιούχοι. Γενικεύονται οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, θα έχουμε και απολύσεις με τα κλεισίματα σχολών, με τις παραπέρα περικοπές των κονδυλίων. Η μισθοδοσία, οι προσλήψεις, τα προγράμματα σπουδών θα καθορίζονται αποφασιστικά από τους manager των επιχειρήσεων, είτε άμεσα είτε έμμεσα.

για περισσότερα: Ριζοσπάστης