Παρατηρώντας τις αναπαραστάσεις που δημοσιεύονται για τα μικροσωματίδια διαπιστώνουμε πως στην πραγματικότητα δεν υφίστανται ως ύλη αλλά ως ταλαντούμενη πολυχρωματική ενέργεια. Επόμενο λοιπόν είναι να φέρνει ο κάθε απλός μελετητής στο νου του φράσεις που έχουν ειπωθεί κατά κόρον από αρχαίους αλλά και νεότερους φιλοσόφους, ερευνητές και γενικώς ανήσυχα πνεύματα όπως λ.χ. ο Ηράκλειτος: «Μὲν οὖν φησιν εἶναι τὸ πᾶν διαιρετὸν αδιαίρετον, γενητὸν αγένητον, θνητὸν αθάνατον, λόγον αἰῶνα, πατέρα υἱὸν, θεὸν δίκαιον· οὐκ ἐμοῦ, αλλὰ τοῦ λόγου ακούσαντας ὁμολογεῖν σοφὸν ἐστίν ἕν πάντα εἶναι.»
Διακρίνοντας λοιπόν στα παραπάνω λόγια αλλά και στην οποιαδήποτε υλική έκφανση γύρω μας τη διττότητα της ύπαρξης , πρέπει να προβληματιστούμε σχετικά με το τι είναι το υπάρχον σύμπαν στο οποίο βρισκόμαστε άπαντες παρόντες. Μήπως δηλαδή δεν υπάρχει όπως το φανταζόμαστε, αλλά αποτελεί μια ολογραφική προσομοίωση συλλογικής συνείδησης, τόσο καλά συντονισμένης και ορισμένης από αδιάρρηκτους νόμους, που κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει χωρίς να υποστεί τις συνέπειες αυτών των συμφωνηθέντων νόμων;Εγείρονται, όπως είναι φυσικό, τεράστια ερωτήματα για το ποιος είναι ο δημιουργός του και κάτω από ποιες προϋποθέσεις το συνέθεσε κατ΄ αυτόν τον τρόπο;
Απαντήσεις που καταπλήσσουν μπορούν να βρεθούν σε ποικίλες σελίδες του διαδικτύου. Προσωπικά προτείνω τις παρακάτω:
Το σύμπαν μας είναι μαύρη τρύπα;
Η ολογραφική αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου