Οικονομικής Κρίσης Συνέχεια

Τελικά υπάρχει οικονομική κρίση ή υφίσταται μόνο για ορισμένους;;;
Απ' ό,τι μπορεί κάποιος παρατηρητής να συμπεράνει, η κρίση μάλλον αγγίζει τους χαζούς μόνο (κατώτερη και μεσαία τάξη) και όχι αυτούς που πραγματικά ευθύνονται για τη γενικότερη κατάντια στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας.
Έχετε σκεφτεί, γιατί αυτά τα μέτρα που λήφθηκαν στοχεύουν στην πλήρη αδρανοποίηση της παραγωγικότητας; Έχετε σκεφτεί ποιοι πλήττονται από τα μέτρα αυτά; Μήπως η ισοπέδωση της κατώτερης και μεσαίας τάξης σε ένα ενιαίο σύνολο διευρυμένης φτώχειας εξυπηρετεί κάποιους με συγκεκριμένους στόχους;
Δυστυχώς αλλά η συγκυρία πολλαπλών γεγονότων με στόχο τη μεγάλη κοινωνική μάζα είναι αδύνατο να μην προκαλεί την προσφυγή σε συνωμοσιολογικές πρακτικές!

• Εάν για παράδειγμα προωθηθεί η μείωση του αριθμού των βουλευτών σε 100 (120 με τους επικρατείας) τι ωφέλη άραγε προκύπτουν για το κράτος;
• Η συνεχής αρνητική πληροφόρηση με συνέπεια τη στροφή της μιας εξαθλιωμένης κοινωνικής ομάδας εναντίον της άλλης τι εξυπηρετεί; Σίγουρα όχι την κοινωνική δικαιοσύνη ούτε την επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων!
• Οι συνεχείς και διαχρονικές οικονομικές πιέσεις προς τις εργαζόμενες μάζες  προάγουν την κοινωνική προκοπή και ανάπτυξη;
• Η απαξίωση της παιδείας και της περίθαλψης, η καταστρατήγηση των δικαιωμάτων εργασίας και κατοικίας βλάπτουν τα μεγάλα πορτοφόλια;;;
• Η εκμηδένιση των θεσμών, η αδιαφορία για τη νομιμότητα στενοχωρούν τους "μεγάλους";;;

Και άλλα πόσα, αν κάτσει κανείς και τα σκεφτεί ανάλογα με τις καθημερινές του διαπιστώσεις, δεν προκαλούν το κοινό αίσθημα δικαίου;

Λύσεις υπάρχουν, αλλά οδηγώντας το λαό σε αδιέξοδα σημαίνει απλά ότι δεν είναι επιθυμητές οι λύσεις αλλά τα αδιέξοδα!
Ο λαός πασχίζει για την επιβίωση. Οι άλλοι για την καλοπέραση. Τι είναι όμως καλοπέραση; Αφού στο τέλος το πρόβλημα θα το έχουμε όλοι μικροί και μεγάλοι. Οι επιπτώσεις, οικολογικές και γενικότερα επιβίωσης, απλά καθυστερούν χρονικά. Το θέμα δεν είναι αν θα συμβούν αλλά το πότε, πράγμα που υποκριτικά φαίνεται αυτοί οι κάποιοι, οι μισαλλόδοξοι, να το παραγνωρίζουν.
Άραγε είναι στη φύση του ανθρώπου η τάση προς την αυτοκαταστροφή ή υπάρχουν κάποιοι πέρα από τους γνωστούς έχοντες και κατέχοντες που είναι οι πραγματικοί αφέντες στο παιχνίδι που λέγεται ζωή; Και αν αυτοί υπάρχουν από πού αντλούν τη δύναμη και οι υπόλοιποι αδυνατούμε να αντισταθούμε στις καταιγιστικές τους επεμβάσεις στην αυτοδιάθεσή μας και την προσωπική μας ελευθερία;

Μήπως με την ανατροπή της σημερινής κατ' επίφαση  δημοκρατίας υπάρξει κάποια λύση στα αδιέξοδα που βρίσκεται σε παγκόσμιο επίπεδο η ανθρωπότητα; Γιατί τώρα πια τα περισσότερα κράτη "δημοκρατία" έχουν. Έχουν;;; Δηλαδή, τι διαφορετικό συμβαίνει απ' όταν υπήρχε η μοναρχία ή η ολιγαρχία; Μήπως όλα αυτά τα συστήματα πολιτεύματος καταλήγουν στον ίδιο παρονομαστή; στην καταστρατήγηση των ατομικών ελευθεριών με παντός είδους μέσα και τεχνάσματα;
Κάποτε φέρ' ειπείν σκότωναν τα ξίφη και τα ακόντια, αργότερα τα όπλα, ενώ τώρα τα χρηματιστηριακά και χρηματοοικονομικά τερτίπια και τα άγχη. Ο φόνος είτε προέρχεται από σωματική είτε από ψυχολογική βία το αποτέλεσμα είναι σταθερό - τε σαθρό - (για να παίξουμε λίγο με τις λέξεις και τους συνδυασμούς γραμμάτων). Για να μην εισέλθω στο θέμα των ασθενειών που κατά καιρούς παρουσιάζονται και εξαφανίζουν ομάδες πληθυσμιακές χωρίς κανείς να μπορεί να εξηγήσει το πώς και γιατί!
Τελευταία ακούγονται όλο και πιο συχνά αιτιάσεις και ανοιχτές πλέον τοποθετήσεις πολιτικών και επιστημόνων για τον έλεγχο του καιρού. Δεν είναι προφανές το σχέδιο αυτό που παρουσιάζεται με αγγελική μορφή (π.χ. αποφυγή λειψυδρίας) ότι στοχεύει σε επιπλέον μοχλό πίεσης εναντίον αυτών που ενδεχομένως αντισταθούν; Όλοι αντιλαμβανόμαστε πόσο ισχυρή και σαρωτική καταστροφή μπορεί να επέλθει εξαιτίας κάποιου καιρικού φαινομένου με το χαρακτηρισμό της θεομηνίας (όρα Πορτογαλία, Γαλλία και αλλαχού).
Τελικά επειδή αυτές οι σκέψεις με κούρασαν, γιατί άραγε ο ανθρώπινος πληθυσμός έχει βαλτώσει στα ίδια και στα ίδια; Είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν υπάρχει φως στο τούνελ. Πρέπει να υπάρξει ανατρεπτική αλλαγή. Ας πάρουμε λοιπόν όλοι την απόφαση αυτή. Η αλλαγή πρέπει να είναι ριζική στην κοινωνία και στην πολιτική.
Όχι, άλλο κάρβουνο! (έχμ! Δημοκρατία, Μοναρχία, Ολιγαρχία)
Επιτέλους Φως, Αυτοδιάθεση, Ελευθερία!
Δε χρειάζεται Πόλεμος, Φανατισμός, Βία!
Το μόνο που χρειάζεται είναι αλλαγή νοοτροπίας: Όχι, εκμετάλλευση αλλά συνδημιουργία!